De Euromast van Rotterdam bevindt zich in een constellatie van drie nationale monumenten, de andere twee zijn Het Park en het Maastunnelcomplex, dat onder de Maas doorloopt om het noorden en zuiden van de stad met elkaar te verbinden. Het gebied rond de Euromast is momenteel openbare ruimte, maar in de afgelopen twee jaar is dit gebied een omstreden locatie geworden vanwege een voorstel dat de ontwikkeling van acht hoogwaardige appartementsblokken mogelijk maakt. Als ze worden gebouwd, zullen deze ontwikkelingen in wezen de verbinding tussen Het park en de Euromast afsluiten en ook een metaforische wegversperring vormen naar de Maastunnel. Om de bouwplannen door te laten gaan, moest de bestemming van het gebied worden gewijzigd van openbare/groene ruimte naar woonruimte/particuliere ruimte—een verschuiving in bestemmingsplannen die voor de rechtbank zal moeten worden aangevochten.

Het project van Ilke Gers wil de aandacht vestigen op dit omstreden gebied en de manier waarop de zogenaamde openbare ruimte kan worden gedefinieerd en bepaalde functies krijgt toegewezen, die deze vervolgens uit de openbare ruimte verwijderen. Door een lusvormige krijtlijn rond het betreffende gebied te trekken, wijst Limelight op de systemen die bepalen hoe de ruimte wordt gebruikt en ontwikkeld. Meestal gebruikt om de regels en grenzen van sportvelden uit te stippelen en af te bakenen, verwijzen krijtlijnen ook naar wegmarkeringen die beweging en gedrag sturen, evenals de recente tijdelijke markeringen, aangedreven door Covid-19, die de stroom en afstand tussen lichamen in openbare ruimtes regelen. Historisch gezien werd krijt ook gebruikt als een vorm van toneelverlichting vóór de komst van elektrische verlichting—met toneelknechten die een vlam richtten op een cilinder van ongebluste kalk (een product van kalksteen, net als krijt) om een wit brandend licht te genereren dat dan het toneelstuk zou verlichten—wederom een benadrukking van het aandachttrekkende karakter van het materiaal.

Hoewel de hele krijtlus niet vanaf één punt volledig zichtbaar zal zijn, zal deze in delen vanuit verschillende perspectieven te zien zijn—of het nu gaat om voetgangers, bezoekers van Het Park, automobilisten en fietsers, of wanneer ze van bovenaf worden bekeken terwijl ze op de Euromast staan. De lus, die door muren, struiken, over water en wegen gaat, doorkruist verschillende gebieden, zones en oppervlakken. Het raakt de verschillende contexten en elementen die samen een omgeving vormen aan en hoe die op hun beurt bepalen hoe toegang wordt bemiddeld door de onzichtbare regels die de stad regeren.

Klik op de coördinaten om het werk van Ilke Gers op een kaart te bekijken.